(Gegë. Për versionin në standard letrar shih më poshtë.)
Përtej natës që m’mlon,
e zezë si gropa nga poli n’pol
falënderoj çfarëdo zota që mujnë me kânë
për shpyrtin tem t’pamposhtshëm.
N’shtrëngimin e ramë t’rrethanave
s’jâm përkulë as s’kâm kajtë me zâ.
Nën goditjet e fatit
kryet e kâm me gjak, po t’papërkulun.