Posa të lindesh, të bëjnë të ndihesh i vocërr
Duke mos të të dhënë kohë hiç – në vend se krejt
Deri kur dhembja të jetë kaq e madhe sa s’ndjen më asgjë
[Refreni]
Hero i klasës punëtore është diçka që ia vlen me qenë
Hero i klasës punëtore është diçka që ia vlen me qenë
¿Cómo puede ser verdad?
[Strofa 1]
Mbrëmë e ëndërrova San Pedron
Si mos me pasë shku kurrë, e dija këngën
Një vashë e re me sytë si shkretëtira
Krejt duket si dje, jo shumë larg
Pra e përballon me buzëqeshje
S’ka nevojë me qajtë
Se ni imtësinë âsht ma e madhe se kjo
A ki me ma kujtu emrin ende?
Edhe muajin kur ia nisi krejt kjo?
A ki me m’lëshu me një puthje?
A kâm provu mos me folë mâ për atë temë të pakëndshme?
Nëse po, qysh muj me dështu?
A ia kâm pasë dronë pasojës?
[Intro]
Oh natë, oh natë…
Ka shumë kohë
që po e kërkoj veten dhe t’dashurën time
dhe po e kërkoj veten dhe t’dashurën time
dhe po e kërkoj veten dhe t’dashurën time
Kur t’bâhësh ma e vjetër, ma e sinqertë, ma e arsyeshme
A ki me kujtu krejt rrezikun
prej të cilit erdhëm?
Tu u djegë si thëngjij, tu ra butë
Shumë kohë para ditëve kur s’kish dorëzim para shumë vitesh
Dhe, epo, e di?
25 vjet dhe jeta m’ka ngecë
Tu u mundu me iu ngjitë asaj kodre t’madhe t’shpresës
Për ni destinacion
E mora vesh shpejt kur e dita se duhet
Se bota përbëhej nga kjo vëllazëri e njeriut
Çkado që domethânë kjo
Me t’pasë e jo me t’mbajtë
Sa nxehtë, e sa ftohtë
Zemrën ma ki n’duart tua
E prapë nuk m’rri
Mjaft afër m’ia bâ qysh kâm qef
Zemrën s’e ki t’çelun, pra m’duhët me shku
Magjia âsht prishë, t’kâm dashtë kaq shumë
Liria vjen kur mësohësh me lëshu
Krijimi vjen kur mësohësh me thânë jo
[Strofa 2]
Ishe mësimi im që m’u desht m’e mësu
Isha kalaja jote që t’u desht m’e djegë
Dhembja âsht paralajmërim që diçka s’po shkon
I lutem Zotit mos me zgjatë shumë
A don m’u ngritë ma nalt?
(Konferansë për prezantimin e veprës)
Krijues e dashamirës së fjalës së shkruar artistike, vendës e mysafirë të nderuar,
Mirë se keni ardhë në këtë mbrëmje artistike, e të cilën, në shenjë të krijueses së juaj, artistes së fjalës poetike e shprehjes figurative Miradije Ramiqi e organizojnë bashkëvendasit me rastin e botimit të veprës së saj më të re poetike ”Pëshpërimë mbretërie” e cila kohë më parë, doli nga shtypi në Edicionin e Shtëpisë Botuese “Rozafa” të Prishtinës, në redaktimin e Sali Bashotës, recenzimin e Musa Ramadanit, në kuadër të bibliotekës ”Lasgushi”, në realizimin kompjuterik ’’Ars poetikës”, korrektuar nga Sabit Jaha, e shtypur në ”Prograf ”.
Folëm butësisht, se ç’ka diçka n’sytë e tu
Mos u zhyt n’pikëllim dhe t’lutem mos kaj
E di qysh nihësh përmrena, jâm kânë atypari
Diçka po ndërron përmrena teje dhe a s’pe din a?
[Refreni]
Mos m’kaj sonte, hala t’du, zemër
Edhe mos m’kaj sonte
Mos m’kaj sonte, ka parajsë mbi ty, zemër
Edhe mos m’kaj sonte
