S’po ta merr mendja se do t’jem mjaft e fortë
Jo, shpirt, tash
Nuk do t’jem e burgosura e dashurisë sate
(E burgosura e dashurisë sate)
[Hyrje]
Mbase s’ta merr mendja se do t’jem mjaft e fortë
Por nuk do t’jem e burgosura e dashurisë sate
E di se po gënjen, po i mohon krejt veprimet e tua
Prandaj dëgjo se ky është reagimi im
Loçkës sime s’i interesojnë shfaqjet
Loçkës sime s’i interesojnë rrobat
Loçkës sime i interesoj veç unë
Loçkës sime s’i interesojnë veturat e garat
Loçkës sime s’i interesojnë vendet luksoze
“Kopshtet parajsore në Kuran” është botim-referencë që i përmban pjesët e Kuranit që flasin për kopshtet parajsore. Burim për kërkim është “Kurani i shqipëruar”. Janë nxjerrë vargjet (apo pjesët e vargjeve) që e përmbajnë “kopsht” apo “parajs” me search (kërkim në Word), nga fillimi deri në fund.
Shkarkoje pdf-në në fund të artikullit.
Pjesët e gjetura:
Zot, më bëj instrument të paqes Sate.
Ku ka urrejtje, më lër të mbjell dashuri;
Ku ka lëndim – falje;
Ku ka dyshim – besim;
Ku ka dëshpërim – shpresë;
Ku ka terr – dritë;
Ku ka pikëllim – gëzim.
Nëse vrasësi i kuq mendon se vret,
Apo nëse i vrari mendon se është vrarë,
Ata nuk i njohin mirë mënyrat subtile
Që i mbaj, dhe i kaloj dhe kthehem përsëri.
Të largëtën apo të harruarën e kam afër;
Hija dhe drita e diellit janë e njëjta;
Zotat e zhdukur më shfaqen;
Dhe turpi dhe fama janë një për mua.
Po mbahem në litarin tënd
E ti më le tre metra pezull
Dhe po të dëgjoj çka po thua
Po thjesht s’po mund të lëshoj zë
Më thua se të duhem
Pastaj shkon e më lëndon, por prit
Më thua se të vjen keq
Nuk mendoja se do të ndërroja, e të thoja se
Jo.
Nuk do t’më duhen yjet sonte.
Se, e dashur,
kam bërë shumë të këqija
kur duhej të kisha bërë mirë.
[Para-refreni]
Mirupafshim.
Do t’më mungojë puthja jote
dhe do t’lutem që t’jesh mirë.
Dhe do t’kthehem prapa n’kohë,
kohë pas kohe…
ta gjej pak paqe,
a një vend për t’u fshehur.
I thanë: “Mos gabo me ardhë më këtu
Mos të ta shohim fytyrën, më mirë zhduku”
Sytë po iu qesin xixa dhe fjalët i kanë vërtet të qarta
Kështu që shkelja, thjesht shkelja (Uh!)
Më mirë vrapo, më mirë bëje atë që mundesh (Uh!)
S’dëshiron të shohësh gjak, mos u bëj maço (Uh!)
Dëshiron të jesh i ashpër, më mirë bëje atë që mundesh
Pra, shkelja, por ti dëshiron të jesh i keq
Me t’u dhimtë kombi që është plot me bindje e besime, e bosh nga feja
Me t’u dhimtë kombi që e vesh një rrobë që nuk e end vetë dhe që e ha bukën që nuk e korr.
Me t’u dhimtë kombi që ngacmuesin e brohorit si hero,
e pushtuesin vezullues e konsideron bujar.
Me t’u dhimtë kombi që e përçmon një pasion në ëndrrën e tij,
e këndej nënshtrohet kur është i zgjuar.
Me t’u dhimtë kombi që nuk e ngre zërin
pos kur ec në funeral,
nuk mburret pos mes rrënojave të tij,
dhe nuk do të rebelohet pos kur ia vënë qafën
mes shpatës e cungut
Shoku, ti je çun, bëj shumë zhurmë
Po luan në rrugë
Do të bëhesh burrë i madh një ditë
Ke baltë në fytyrë
More turpërim i madh
Që e shkelmon kanaçen tënde kudo, duke kënduar
[Refreni]
Do t’ju, do t’ju ndezim
Do t’ju, do t’ju ndezim
Frymëzime 