[Hyrje]
Uoah-oh-oh
[Strofa 1]
Mirësevini n’shfaqje,
le ta dinë të gjithë
mjaft kam luajtur,
do t’çlirohem nga zingjirët
Më mirë shtrëngohuni,
do ta mbush edhe një gotë
Kjo është bohemia ime,
pra pije, miku im
[Hyrje]
Uoah-oh-oh
[Strofa 1]
Mirësevini n’shfaqje,
le ta dinë të gjithë
mjaft kam luajtur,
do t’çlirohem nga zingjirët
Më mirë shtrëngohuni,
do ta mbush edhe një gotë
Kjo është bohemia ime,
pra pije, miku im
S’po ta merr mendja se do t’jem mjaft e fortë
Jo, shpirt, tash
Nuk do t’jem e burgosura e dashurisë sate
(E burgosura e dashurisë sate)
[Hyrje]
Mbase s’ta merr mendja se do t’jem mjaft e fortë
Por nuk do t’jem e burgosura e dashurisë sate
E di se po gënjen, po i mohon krejt veprimet e tua
Prandaj dëgjo se ky është reagimi im
Loçkës sime s’i interesojnë shfaqjet
Loçkës sime s’i interesojnë rrobat
Loçkës sime i interesoj veç unë
Loçkës sime s’i interesojnë veturat e garat
Loçkës sime s’i interesojnë vendet luksoze
“Kopshtet parajsore në Kuran” është botim-referencë që i përmban pjesët e Kuranit që flasin për kopshtet parajsore. Burim për kërkim është “Kurani i shqipëruar”. Janë nxjerrë vargjet (apo pjesët e vargjeve) që e përmbajnë “kopsht” apo “parajs” me search (kërkim në Word), nga fillimi deri në fund.
Shkarkoje pdf-në në fund të artikullit.
Pjesët e gjetura:
Zot, më bëj instrument të paqes Sate.
Ku ka urrejtje, më lër të mbjell dashuri;
Ku ka lëndim – falje;
Ku ka dyshim – besim;
Ku ka dëshpërim – shpresë;
Ku ka terr – dritë;
Ku ka pikëllim – gëzim.
Nëse vrasësi i kuq mendon se vret,
Apo nëse i vrari mendon se është vrarë,
Ata nuk i njohin mirë mënyrat subtile
Që i mbaj, dhe i kaloj dhe kthehem përsëri.
Të largëtën apo të harruarën e kam afër;
Hija dhe drita e diellit janë e njëjta;
Zotat e zhdukur më shfaqen;
Dhe turpi dhe fama janë një për mua.
Po mbahem në litarin tënd
E ti më le tre metra pezull
Dhe po të dëgjoj çka po thua
Po thjesht s’po mund të lëshoj zë
Më thua se të duhem
Pastaj shkon e më lëndon, por prit
Më thua se të vjen keq
Nuk mendoja se do të ndërroja, e të thoja se
Jo.
Nuk do t’më duhen yjet sonte.
Se, e dashur,
kam bërë shumë të këqija
kur duhej të kisha bërë mirë.
[Para-refreni]
Mirupafshim.
Do t’më mungojë puthja jote
dhe do t’lutem që t’jesh mirë.
Dhe do t’kthehem prapa n’kohë,
kohë pas kohe…
ta gjej pak paqe,
a një vend për t’u fshehur.
I thanë: “Mos gabo me ardhë më këtu
Mos të ta shohim fytyrën, më mirë zhduku”
Sytë po iu qesin xixa dhe fjalët i kanë vërtet të qarta
Kështu që shkelja, thjesht shkelja (Uh!)
Më mirë vrapo, më mirë bëje atë që mundesh (Uh!)
S’dëshiron të shohësh gjak, mos u bëj maço (Uh!)
Dëshiron të jesh i ashpër, më mirë bëje atë që mundesh
Pra, shkelja, por ti dëshiron të jesh i keq
Me t’u dhimtë kombi që është plot me bindje e besime, e bosh nga feja
Me t’u dhimtë kombi që e vesh një rrobë që nuk e end vetë dhe që e ha bukën që nuk e korr.
Me t’u dhimtë kombi që ngacmuesin e brohorit si hero,
e pushtuesin vezullues e konsideron bujar.
Me t’u dhimtë kombi që e përçmon një pasion në ëndrrën e tij,
e këndej nënshtrohet kur është i zgjuar.
Me t’u dhimtë kombi që nuk e ngre zërin
pos kur ec në funeral,
nuk mburret pos mes rrënojave të tij,
dhe nuk do të rebelohet pos kur ia vënë qafën
mes shpatës e cungut